కాఫీ పొడి కొందామని కాఫీ డే వాళ్ళ షాప్ కి వెళ్లాను. పీ.బీ. రిచ్ పావు కిలో అని చెప్పాను, అప్పటికే ఆ షాపు అతను ఒంటి చేత్తో ఉన్నాడు. కంగారు పడకండి.. ఒక చేతిలో సెల్ ఫోన్ పట్టుకుని మాట్లాడుతున్నాడు. నేను చెప్పినది.. 'ఆ విన్నాను' అన్నట్టు తల ఆడించి ఫోన్ మాట్లాడుతున్నా చెయ్యి అలాగే ఉంచి ఖాళీగా ఉన్న ఎడం చేత్తో కవర్ తీసాడు.. అది పక్కన పెట్టి డబ్బా మూట తీసాడు. ఇప్పటివరకూ ఒంటిచేత్తో బానే నడిపించాడు, ఆ తర్వాత కుదరలేదు పాపం. అప్పుడు వంకర మెడ మొదలయ్యింది.. రెండు చేతులతో కాఫీ పొడిని కవర్లో వేసి, తూచడం, టేప్ వెయ్యడం ఇలాంటివన్నీవంకర మెడతో పూర్తీ చేసి మళ్ళీ ఒంటి చేతికి వచ్చేసాడు. ఇవన్నీ జరగడానికి దాదాపు పది నిమిషాలు పట్టింది..అప్పటివరకూ ఇది కొనసాగుతూనే ఉంది. నేను చెప్పిండ పీ. బి.రిచ్ అన్న మాట తప్ప మరొక మాట లేదు, నాతోనే కాదు. మరొక ఇద్దరు కస్టమర్స్ తోనూ ఇదే పరిస్థితి.
అక్కడనించి పళ్ళు కొందామని వచ్చాము. అక్కడా ఇదే పరిస్థితి.. అక్కడ మొదట వంకర మెడ తర్వాత ఒంటి చెయ్యి.. రోడ్డు మీద ఎవరిని చూసినా అంతే.. కొందరైతే చెవులు మూసుకుపోయి ( మరేమీ లేదు.. ఇయర్ ఫోన్ లు) నడుస్తూ వెనకాల హారన్ లు వినిపించక పోవడాలు, ఫోన్ లో మాట్లాడేది తమకెంతో ప్రియమైనవారైతే తన్మయత్వం లో కళ్ళు కూడా కనపడకపోవడం చాలా మామూలు అయిపోయింది. వీటన్నిన్తివల్లా లేని అవకరాలు ఎన్ని వస్తాయో అనిపిస్తోంది. ప్రస్తుతానికి ఒంటి చెయ్యీ, వంకర మెడా బాగా కనిపిస్తున్నాయి.
అవునండీ.. చాలాచోట్ల ఇదే దృశ్యం...
ReplyDeleteనిజమండి మురళిగారూ. ఇది లేనిపోని కొత్త జబ్బులూ, అవకరాలు తెస్తుందేమోనని నా భయం.
ReplyDelete