నడిచి వచ్చిన దారి..

               నా చిన్నప్పుడు ఒకసారి  కొత్త సంవత్సరం ప్రవేశించే వేళకి అమ్మమ్మగారి ఇంట్లో ఉన్నాము. అర్ధరాత్రివరకూ వేచి ఉండడమూ, శుభాకాంక్షలు చెప్పుకోవడమూ అనేది మాకు అప్పుడప్పుడే తెలుస్తున్న విషయం. అందుకనే ఆ సంవత్సరం ఎలాగైనా మెలకువగా ఉండి హంగామా చెయ్యాలని నిర్ణయించేసుకుని పన్నెండు వరకూ ఆటలూ, పాటలతో గడిపాము. ( తోమ్మిదిన్టికే అర్ధరాత్రి అనుకునే పల్లెటూరిలో, టీ.వీలు కాదు కదా కనీసం రేడియో కూడా సరిగ్గా పలకని రోజుల్లో.. ఎంత కష్టమో చూసుకోండి). 

           గంట పన్నెండు కొట్టగానే కేరింతలు కొట్టుకుంటూ మాలో మాకు విషెస్ చెప్పుకుంటూ అప్పటికే చలికి ముసుగేసిన పెద్దలని కూడా నిద్ర లేపి విషెస్ చెప్పాము. వారిలో ఒక బామ్మగారు "ఎవిటర్రా.. హడావుడి ? అన్నారు.కొత్త సంవత్సరం వచ్చింది, అన్నాము ఉత్సాహంగా.. ఐతే ఏవిటి? నోరుమూసుకుని పడుకోండి".. అన్నారు ఆవిడ. 'అయ్యో ఇలా అంటారేమిటి? ఈవిడకి బొత్తిగా ఏమీ తెలీదు అనుకున్నాం 'నిరాశగా. మరోకావిడ.. అయ్యో.. "ఇంత రాత్రి పడి వచ్చిందా? ఇప్పుడేం బస్ ఉందర్రా?అన్నం తిందో లేదో కనుక్కోండి.".అన్నారు.. కొత్త సంవత్సరం అంటే మనిషి అనుకున్నారో లేక  ఆవిడ దృష్టి అంటా ఆ తరవాత రోజు రాబోయే చెల్లెలి మీద ఉండి ఆవిడే వచ్చింది అనుకున్నారో ఏమిటో? వీళ్ళిద్దరి రియాక్షన్ చూసి మా ఉత్సాహం మీద నీరు చల్లినట్టయింది.. ఆ తరవాత అమ్మ వచ్చి "పెద్దవాళ్ళకి ఈ విషయాలు పెద్దగా తెలియవు, తెలుగు సంవత్సరాదే వాళ్లకి లెక్క.. ఇంక ఎవరినీ నిద్ర లేపవద్దు.. పొద్దున్న చెప్పవచ్చు" అని చెప్పింది.

            ఇప్పుడిదంతా ఎందుకు చెప్తున్నానంటే కొందరికి ఎంతో గొప్పగా అనిపించే విషయం  మరొకరికి  అంత గొప్పది కాకపోవచ్చు. మనం ప్రాణప్రదంగా భావించే విషయానికి మరి కొందరి దృష్టిలో   ప్రాముఖ్యత లేకపోవచ్చు. మన భావనలోనే ఆనందం ఉంది, అనుభూతి ఉంది. నిన్నటిలాగే ఈ రోజూ, ఈ ఏడాది లాగే వచ్చే ఏడూ అనుకుంటే దేనికీ ప్రత్యేకత లేదు., అలా      అనుకునే వారికి మనం చెప్పగాలిగేదీ లేదు. . 

       మొదటి అడుగూ, మొదటి బడీ , మొదటి బహుమతీ, మొదటి ఉద్యోగం, మొదటి వలపు, మొదటి తలపూ, మొదటి తారీకు ( జీతాల రోజు కదా)  ఇలా మొదటివన్నీ ప్రత్యేకమైనవే అనుకుంటే సంవత్సరం లో వచ్చే మొదటి తేదీ కూడా అలాంటిదే. గడచిన సంవత్సరపు స్మృతులు నెమరు వేసుకుంటూ, వచ్చే సంవత్సరం మనకే కాదు, మన కుటుంబ సభ్యులకీ, స్నేహితులకీ, తెలిసిన వారందరికీ కూడా   అంతకంటే బాగా  ఉండాలని కోరుకోవడమే  ఈ కొత్త సంవత్సర వేడుక. 

         న్యూ ఇయర్ వేడుకలంటూ న్యూజీలాండ్ వెళ్ళినా, బీచ్ వడ్డున సరదా అంటూ గోవా వెళ్ళినా, డీ.జేలూ,పీ.జీలూ అంటూ ఉన్న ఊరిలో హోటల్కి వెళ్ళినా , లేదూ సరదాగా కుటుంబ సభ్యులతో గడిపినా దాని వెనక ఉన్న పరమార్ధం మాత్రం ఇదే. నలుగురితో కలిపి జరుపుకుమతూ మనతో పాటు ఆ నలుగురికీ కూడా శుభం కలగాలని కోరుకోవడమే . ఒకప్పుడు పోస్ట్ కార్డ్ ల లో వచ్చేవి విషెస్. తరవాత గ్రీటింగ్ కార్డ్ లు, కొనుక్కోవడమో, లేక ఇంట్లో చేసుకోవడమో..ఇప్పుడేమో కంప్యూటర్ లో కార్డ్లు, మొబైల్ ఫోన్ ల లో శుభాకాంక్షలు.. పని సక్రమంగా జరిగినంతవరకూ ఎలా చేసినా తప్పులేదు..

     అసలు విషయమంతా ఆ తర్వాతే ఉంది. "న్యూ ఇయర్ ఈవ్" అంటూ ఆడి పాడి అలసి పోయి మర్నాడు పది గంటలవరకూ  నిద్రపోవడం మాత్రమేనా కొత్త సంవత్సరం అంటే? లెక్కకు మిక్కిలిగా ఎస్.ఎం.ఎస్ లూ, ఈ మెయిల్స్ పంపేసి ఆ సర్వీస్ మనకందిమ్చే వారిని  పోషించేస్తే చాలా? రిసల్యూషన్స్ అంటూ ఎప్పుడూ అనుకునే మాటలనే మళ్ళీ అనుకుని వదిలేస్తే సరా? రేమినేసేన్సేస్ అంటూ జరిగిన విషయాలని తల్చుకుని వదిలేస్తే సరిపోతుందా?

            గడచిన గతసంవత్సరాన్ని అవలోకనం చేసుకుంటూ ఆ బాటలో  ఎక్కడ పూలు ఉన్నాయో చూసి అక్కడ మరిన్ని పరుచుకుని మన మార్గం మరింత ఆహ్లాదంగా మార్చుకోవదమూ, ముళ్ళు తగిలిన చోట్లనించి అవి ఏరి పారేసే ప్రయత్నం చేసుకోవడమూ, "ఆ మాట్లడదాములే! అని వాయిదా వేస్తున్న స్నేహితులనీ, సన్నిహితులనీ బద్దకించ కుండా కలిసే/మాట్లాడే ప్రయత్నం చెయ్యడమూ, వ్యక్తిగానూ, వ్యక్తిత్వంలోనూ మరింత ఎదిగే ప్రయత్నం చెయ్యడమూ, కొత్త పుస్తకాలని, కొత్త ప్రదేశాలనీ  మనం చదివే/చూసే  లిస్టు లో చేర్చుకోవదమూ ఇలాంటివి నిజంగా కొత్త సంవత్సరాన్ని కొత్తగా స్వాగతిస్తాయేమో. అనిపిస్తుంది  నాకు. 

        ముఖ్యంగా మనం నడిచి వచ్చిన దారిని వెనక్కి తిరిగి చూసుకుంటే దాటినా మెయిలు రాళ్ళే కాదు, అలవోకగా దాటిన దూరాభారాలే కాదు ,  ప్రయాణాన్ని ఆపిన స్పీడ్ బ్రేకర్లూ, కలతలు పెట్టిన మలుపులూ, మెలికలూ, తిరిగిన వంకర్లూ కనిపిస్తాయి.. వాటిని చూసుకుంటూ, అధిగమించడానికి కొత్త మార్గాలు తెరుచుకుంటూ ముందుకు సాగితే ఆనందమే.

      మిత్రులందరికీ నూతన సంవత్సర శుభాకాంక్షలు.. మీరు నడిచి వచ్చిన దారిలాగే,, ఈ సంవత్సరం నడవబోయే దారి కూడా సాఫీగా, సుఖంగా సాగాలనీ,  సుఖ సంతోషాలు మీ ఇంటిముంగిట తోరణాలు కట్టాలనీ, ఆరోగ్యం, ఆనందం మీ ఇళ్ళముందు రంగవల్లులు వేయాలని, నూతన సంవత్సరం మీ కు సకల శుభాలనూ   ప్రసాదించాలని  మనసారా కోరుకుంటూ..